Leczenie bruksizmu
Bruksizm to dolegliwość polegająca na mimowolnym zaciskaniu szczęk i zgrzytaniu zębami, co przydarza się głównie podczas snu. Cierpi na nią 70% społeczeństwa. Skutkiem jest uszkodzenia zębów: ścieranie korony, pękanie szkliwa, następnie – maceracja śluzówki policzków, odsłanianie korzeni zębów, zaniki przyzębia, krwawienia dziąseł.
Są też konsekwencje znacznie poważniejsze i często nieutożsamiane z tą chorobą, a są to np. bóle głowy, karku i pleców, bóle ucha i zaburzenia słuchu, bolesność w okolicy oczodołów, okresowe nieostre widzenie.
Chorobę zwykle diagnozuje stomatolog, a w leczeniu bierze zwykle udział także ortodonta i protetyk. Należy bowiem przywrócić zębom prawidłowy zgryz, zlikwidować wystające punkty zębów, uzupełnić braki zębów.
By zapobiegać mimowolnemu zaciskaniu zębów, zaleca się zakładanie na noc odpowiedniej nakładki na górną szczękę, co ochrania zęby przed tarciem.
Leczenie bruksizmu w gabinecie medycyny estetycznej
Ponieważ mimowolne nocne zgrzytanie zębami to rezultat zbyt aktywnych mięśni policzkowych, należy ograniczyć tę aktywność. Do celu stosuje się iniekcje z toksyny botulinowej. Preparat wstrzykuje się do mięśni żwaczy i mięśni skroniowych. Aktywna substancja odpowiada za blokowanie połączeń nerwowych, dzięki czemu zmniejsza napięcie mięśni.
Zabieg jest mało inwazyjny, nie stosuje się nawet znieczulenia miejscowego. Trwa około 15 minut. Należy go powtarzać co pół roku. Przez cały okres leczenia należy też używać nakładek na zęby.
Zgrzytanie nie od razu ustępuje całkowicie, ale nie jest zbyt silne, nie powoduje niszczenia zębów. Dopiero po dwóch latach stosowania botoksu bruksizm można uznać za wyleczony. Mięśnie żwacza i skroniowe ulegają zmniejszeniu, nawyk zgrzytania i zaciskania szczęk zanika.
Przeciwwskazania
Leczeniu botoksem nie mogą być poddawane kobiety w ciąży i w okresie karmienia, osoby nadwrażliwe na składniki preparatu, osoby z zaburzeniami przewodnictwa mięśniowo-nerwowego.